เรื่อง: วัชรพล นาคเกษม ภาพถ่าย: ปรัชญา ไชยแก้ว เป็นเรื่องชวนใจหายไม่น้อยเหมือนกันสำหรับการปิดร้านชั่วคราวอย่างไม่รู้กำหนดเปิดของ ‘สุดสะแนน’ ร้านกินดื่มที่อยู่คู่เชียงใหม่มากว่า 24 ปี ที่นอกจากจะเป็นที่พบปะของมิตรสหายมากมาย ก็ยังเป็นพื้นที่ทางดนตรีที่เปิดโอกาสให้เหล่านักดนตรีได้เล่นเพลงของตัวเอง ไม่ต้องฝืนทนเล่นเพลงที่ไม่อยากเล่น แจ้งเกิดศิลปินมากมาย เพราะด้วยความเป็นคนที่มีหมวกหลายใบของ ฮวก-อรุณรุ่ง สัตย์สวี จึงไม่แปลกที่สุดสะแนนจะเต็มไปด้วยเหล่านักคิดนักเขียน นักกิจกรรม นักดนตรี และอีกสารพัดนักต่อนัก ที่มาร่วมไขลานเวลาของสุดสะแนนให้ยืนระยะมาได้ จากประตูวิศวะสู่แยกภูคำมุ่งปักหลักที่ห้วยแก้วและย้ายมาคันคลอง สถานที่ต่อไปยังไม่ทราบ แน่นอนยังไม่สิ้นสายแนนหรอก “เดี๋ยวขอจัดร้านอีกแปปนะ” ฮวกนัดเราในช่วงเช้าที่ก๋วยจั๊บญวน By สุดสะแนน ที่ไม่ไกลจากสุดสะแนนมากนัก ที่นี่แยกออกมาเพื่อขายก๋วยจั๊บและอาหารราคาสบายกระเป๋า แม้ไม่เหมือนภาพจำปกติที่เราเห็นฮวกในยามพลบค่ำ แต่คล้ายไอเดียแรกเมื่อ 24 ปีก่อนที่จะมาเปิดร้านก๋วยจั๊บญวนที่เชียงใหม่ และโปรดระวังว่าถ้าอ่านบทสัมภาษณ์จบ อาจเกิดอาการอยากดื่มที่สุดสะแนนก็ได้ใครจะไปรู้ ก่อนที่มีร้านสุดสะแนน ทำอะไรมาก่อน ก่อนมีสุดสะแนนก็เล่นดนตรี เรียนจบปริญญาตรีก็เข้ากรุงเทพ เรียนที่สุรินทร์ แต่ก่อนมันเป็นวิทยาลัยครูสุรินทร์ เรียนศิลปะศึกษา จบแล้วก็เข้ากรุงเทพฯ เลยไปเล่นดนตรีกับเพื่อน ก็พี่ชวด (ชัยวัฒน์ มัตถิตะเตา) สุดสะแนนนี่แหละ ไปทำวงเล่นกันได้ปีกว่าๆ เกือบสองปีวงก็แตก วงแตกมันก็ว่างๆ อยู่ … Continue reading แวะมาลา ยังบ่สิ้นสายแนน คุยกับฮวก-อรุณรุ่ง สัตย์สวี 24 ปีแห่งความหลัง ’สุดสะแนน’ ก่อนปิดชั่วคราว