14 มกราคม 2566
พูดคุยกับ 2 เยาวชน ที่ถูกห้ามจัดกิจกรรมอยากบอกอะไรกับผู้ใหญ่เนื่องในงานวันเด็กแห่งชาติ
หลังจากที่เมื่อช่วงเช้าของวันนี้ (14 ม.ค. 66) ที่มีเยาวชน 2 คน จัดกิจกรรมเขียนป้ายผ้า ‘เด็ก ๆ อยากบอกอะไรกับผู้ใหญ่’ ภายในงานวันเด็กแห่งชาติ ณ กองบิน 41 จังหวัดเชียงใหม่ แต่ก็ถูกเจ้าหน้าที่ของกองบิน 41 ยึดป้ายเพราะข้อความ ’ทรงอย่างแบด แซดอย่างบ่อย’ ทั้ง ๆ ที่เพลงนี้ฮิตทั่วบ้านทั่วเมือง จนกลายเป็นเพลงชาติของเด็กทั่วประเทศไปแล้ว ที่พีคคือเจ้าหน้าที่อ้างว่าคำนี้มันไม่สร้างสรรค์เท่าไหร่
จากเหตุการณ์นี้ Lanner ติดต่อพูดคุยกับ 2 เยาวชนที่ไปจัดกิจกรรมแต่ก็ไม่ได้จัดจนเสร็จสิ้น ถึงความรู้สึกที่เกิดขึ้นในวันนี้ รวมไปถึงเรื่องที่อยากบอกกับผู้ใหญ่ในประเทศนี้ ที่ไม่เคยฟังเสียงของเด็ก ๆ เลย
กิจกรรมในวันนี้เป็นยังไงบ้าง
“คิดว่ากิจกรรมวันนี้ล้มเหลวในแง่การเเสดงออก เเต่ทำให้เราเห็นว่าผู้ใหญ่ในฝั่งของรัฐไม่ได้เปิดรับความคิดเห็นของเด็กจริง ๆ ถึงเเม้ปากจะบอกว่ารักเด็ก จัดงานวันเด็กเพื่อเป็นพื้นที่ให้เเก่เด็ก ๆ แต่พอเรามีจัดกิจกรรมชวนเด็ก ๆ เพื่อน ๆ ที่มาเที่ยวงานเขียนป้ายผ้าแค่ 5 นาที ก็โดนยึดไปละ”
“ค่อนข้างที่จะน่ากลัวมาก ๆ สำหรับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ สองคนโดนเจ้าหน้าที่คุกคาม ฉุดกระชากลากเเขนเเค่เราเขียนป้ายว่า ‘เด็กอยากบอกอะไรกับผู้ใหญ่’ แค่นี้ น่าเศร้ากับผู้ใหญ่ในบ้านเมืองด้วยที่มองเห็นว่าเด็กเป็นศัตรูไม่ใช่อนาคตของชาติ ถึงแม้เขาจะบอกว่าเด็กเป็นอนาคตของชาติเเต่จริง ๆ เขาไม่ได้มองเเบบนั้นเลย เขาพยายามปิดกั้นความคิดเห็นของเราทุกช่องทาง”
แล้วพวกเราอยากบอกอะไรกับผู้ใหญ่บ้างละ
“เราเเค่อยากให้ผู้ใหญ่เห็นว่าเราเป็นอนาคตของชาติจริง ๆ ไม่ใช่มองเราเป็นศัตรู ถ้าประเทศเราเป็นประชาธิปไตยกันจริง ๆ การแสดงความคิดเห็นก็ไม่ใช่เรื่องแปลก อยากให้ผู้ใหญ่ฟังเสียงพวกเราบ้าง ไม่ใช่เเค่บอกปากเปล่าว่าเรารับฟังเสียงเด็กนะ พอเด็กทำกิจกรรมขึ้นมาเราถูกปิดให้เงียบไม่ให้พูดไม่ให้เเสดงออกอะไรเลย ในขณะที่ผู้ใหญ่บอกเองว่าสามารถทำได้ เเต่สุดท้ายเราไม่สามารถทำอะไรได้เลยเพราะยังมีระบบขั้นของความอาวุโสในสังคมไทย”
“เราเเค่อยากให้ผู้ใหญ่ใจกว้างกับเด็กมากกว่านี้เเละใจดีกับพวกเราในด้านที่ว่าพวกเราเด็กเเละเยาวชนสามารถเเสดงความคิดเห็นต่าง ๆ ได้ บางครั้งเราเองก็ไม่ต้องการขนมซอง 5 บาท 10 บาท หรือสิ่งของเราต้องการเพียงเเค่พื้นที่ในการแสดงความคิดเห็นของพวกเราด้วย”
“ผู้ใหญ่สามารถมอบความฝันให้เเก่เราได้ เเต่เราไม่สามารถมอบความฝันให้เเก่ผู้ใหญ่ได้เลย รัฐสนับสนุนงานวันเด็ก สนับสนุนเด็กให้โตไปเป็นอนาคตที่ดีของชาติ เเต่ในทางกลับกันร่างกายของเด็กเหล่านี้ก็เต็มไปด้วยบาดแผลที่รัฐมอบให้ ทำให้เรารู้สึกว่ามันไม่สมเหตุผลเเละมีข้อโต้เเย้งหลายอย่างมากที่รัฐกระทำกับเด็กเเต่ก็สนับสนุนเด็กด้วย”
“การศึกษาสร้างคนได้ เด็กเป็นพื้นฐานของชาติถ้ารัฐไม่สนับสนุนเด็ก รัฐยังละเมิดสิทธิเด็ก ชาติก็คงจะไม่พัฒนา”
ทีมข่าวที่ประกอบไปด้วยผู้คนหลากหลาย บ้างก็มาจากทะเล บ้างก็มาจากภูเขา แต่สุดท้ายก็ลงเอยที่ภาคเหนืออยู่ที่ Lanner นี่แหละ...