lannereditor

เมื่อวันที่ 21 พ.ย. 2566 ที่ผ่านมา สำนักข่าวบีบีซี ได้เผยรายชื่อ 100 สตรีผู้เป็นแรงบันดาลใจและทรงอิทธิพลจากทั่วโลก...

23 พฤศจิกายน 2566 เวลา 09.00 น. กลุ่มคนงานหญิงเพื่อความยุติธรรม และเครือข่าย จัดเวทีพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องข้อเรียกร้องต่อภาครัฐเรื่องสวัสดิภาพและสวัสดิการของแรงงานหญิงและเด็กร่วมกับสมาชิก...

22 พฤศจิกายน 2566 ศาลปกครองจังหวัดเชียงใหม่มีการนัดไต่สวน โดยเรียกตัวผู้ถูกฟ้องและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องมาให้ข้อมูลเพิ่มเติม ในคดีฟ้องฝุ่น PM2.5 ต่อ นายกรัฐมนตรี...

หนังสือ “วารสารศาสตร์ที่สร้างสะพาน คู่มือนักข่าวนักข่าวพลเมืองฉบับพกพา” เป็นส่วนหนึ่งของโครงการวารสารศาสตร์เพื่อการสร้างสะพาน (Journalism that Builds Bridges) ที่ต้องการผนึกกำลังสื่อชายขอบหรือภูมิภาคที่เป็นสื่อทางเลือกด้วยการเชื่อมสัมพันธ์กันผ่าน...

Lanner เปิดพื้นที่ให้ทุกคนที่อยากสื่อสาร โดยความคิดเห็นไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ สามารถส่งมาได้ที่ lanner.editor@gmail.com หลังเลิกงานฉันนึกถึงหมอนที่บ้านหมอนลายก้อนเมฆเมฆก้อนนั้นคล้ายมีฝนตลอดเวลาเพราะสีปื้นดำจากน้ำลายบูด แมวหูพับชอบนอนทับและฝันหวานถึงอาหารเม็ดแมวจะฝันถึงฉันบ้างมั้ยนะ ?ขณะฉันยืนทำงานสิบชั่วโมงกว่าโดยไม่มีค่าแรงพิเศษนอกเวลามีแค่มื้อเที่ยงจากปิ่นโตสแตนเลสของนายจ้าง ฉันทำงานซ้ำซากเดินวนในเขาวงกตลังคลังสินค้าคลังสินค้าคงใหญ่ไปเรียกว่าห้องเก็บของใต้บันไดดีกว่า ฉันชอบแค่ช่วงพักเที่ยง…ออกไปสูดอากาศที่สวนป่าหลังอาคารฟังนายจ้างพล่ามเรื่องสงครามที่ไกลออกไปฉันนึกถึงร้านอาหารไทยใหญ่ในซอยห้องเช่าเมื่อเช้าซื้อข้าวฟืนถั่วทอดเดินกินมาถึงโกดังคล้ายว่าฉันได้ยินเรื่องสงครามจากทีวีที่นั่นเช่นกัน ฉันไม่สูบบุหรี่หรอกแค่ปลอดโปร่งเมื่อยืนในที่โล่งมองสนามหญ้ารกและน้ำท่วมขังดอกนางแย้มบานอยู่ตรงมุมนั้นฉันมองไม่เห็นลำต้นของมัน ฉันทำงานซ้ำซากไร้บทสนทนากับลังกระดาษเหงื่อบางหยดซึมหายตรงช่องผู้รับพัสดุชิ้นนี้ถูกตีกลับ - ไม่มีใครอยากรับ ค่าแรงเท่าเดิมโบนัสรายปีร่อยหรอลดลงมีเพียงกับข้าวในปิ่นโตของนายจ้างปริมาณลดลงทุกวันเมื่อวานมีไก่ต้มฟักวันนี้เหลือแค่ฟักพรุ่งนี้คงเหลือแค่ข้าวเปล่า หลังเลิกงานฉันคิดถึงหมอนใบนั้นใบที่มีรอยยุบและมีขนแมวประปรายคล้ายว่าฉันจะจมหลงไปในหลุมหล่มนั้นและไม่อยากโผล่หัวขึ้นมา หากว่าแมวหูพับตัวนั้นไม่ย่ำเดินบนพุงใหญ่กลมของฉันเมื่อเสียงนาฬิกาปลุกแผดไปทั่วห้องและร้องเสียงแหลมเรียกหาอาหารเม็ดฉันไม่นึกอยากโผล่หัวขึ้นมาเลย… ฉันไม่นึกอยากไปทำงานเลยแต่ฉันก็ต้องไปเพื่อตัวฉันครอบครัวที่พรากจากและแมวหูพับตัวนั้น ฉันจึงต้องไปทำงานทุกวัน บทกวีโดย : ปรัชวิชญ์...