19/07/2022
เด็ก ๆ ของเรา
กำลังร่วงหล่น
ปลิดปลิว
ทีละก้าน
ทีละใบ
ทีละดอก
ละอองที่มองไม่เห็น
พรมสยาย
ร่วงโรย…
หมาหัวคน
หรือคนหัวหมา
ศักดิ์ศรีอันอัปยศ
ประเทศของเราเพียงต้องการคน
ที่เป็น ‘ฅน’ จริง ๆ
มาดูแลลูกหลาน
บ้านช่องห้องหับ
กระดาษยับยู่ยี่
แม้บทกวียังจดจารไม่ไหว
กับความอยุติธรรม
ทุเรศทุรัง
ไม่เหลือแม้ซึ่งวิถีใดใด
รู้!
ว่าพูดไปก็เปลือยเปล่า..
รู้!
ว่าพูดไปก็ไร้ค่า..
แต่ก็ขอให้ทุกคน
ที่ยังเป็นคน
แต่ฉันก็ขอให้ทุกคน
ที่ยังมีศักดิ์ศรี
ได้พูดประโยคนี้พร้อมกัน
พูดไปจนกว่า
หัวหมา
จะบิดเบี้ยวเปลี่ยนรูปเป็นหัวคน
จากหัวใจ
ที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาและรูพรุน
ว่า
“ปล่อยเพื่อนเรา!
ปล่อยเพื่อนเรา!
ปล่อยเพื่อนเรา!
ปล่อยเพื่อนเรา!
ปล่อยเพื่อนเรา!
ปล่อยเพื่อนเรา!
ปล่อยเพื่อนเรา!
ปล่อยเพื่อนเรา!
ปล่อยเพื่อนเรา!
ปล่อย
เพื่อน
เรา!”
บทกวีโดย รัฐพล เพชรบดี
— อดีตอาจารย์สาขาปรัชญาและศาสนา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ปัจจุบันดำรงสถานะนักเขียนและนักวิชาการอิสระ
ภาพ: ไลลา ตาเฮ
Lanner เปิดพื้นที่ให้ทุกคนสามารถเป็นส่วนหนึ่งในการขยายพื้นที่การสื่อสารสังคมอย่างมีส่วนร่วม เพื่อร่วมกันส่งเสียงของพวกเราให้ดังขึ้น! เปิดรับต้นฉบับงานสื่อสารทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็น บทความ ความคิดเห็น บทความวิชาการ สารคดีเชิงข่าว ความเรียง บทบันทึก เรื่องสั้น บทกวี Video Photo-essay และงานสื่อสารอื่นๆ ที่บอกเล่าเรื่องราวและประเด็นทางสังคมในพื้นที่ภาคเหนือและประเด็นที่เกี่ยวข้อง
สามารถส่งต้นฉบับ ประวัติขนาดสั้นของเจ้าของผลงาน มาที่ lanner.editor@gmail.com ระบุ “ส่งต้นฉบับ Lanner”
มาร่วมกันสร้างพื้นที่สื่อสาร สังคมประชาธิปไตย ชีวิตใหม่ที่ดีกว่าไปด้วยกัน
#กวีเน้อ
#ปล่อยเพื่อนเรา
#lanner
ทีมข่าวที่ประกอบไปด้วยผู้คนหลากหลาย บ้างก็มาจากทะเล บ้างก็มาจากภูเขา แต่สุดท้ายก็ลงเอยที่ภาคเหนืออยู่ที่ Lanner นี่แหละ...