คำสำคัญ: ขนส่งสาธารณะ

เรื่อง: สุภาพบุรุษเมืองสองแคว “ไปอยู่ที่ไหนแล้ว...สาวมอนอ ไปอยู่กับใครหนอ...ไปอยู่หอไหน” ประโยคดังกล่าวมาจากเพลง ‘สาวมอนอ’ จากอัลบั้มเข้หมาทอด ๆ ของศิลปิน ‘น้าส์อ้อยห์ จูปะจุฟ’ หรืออีกชื่อในปัจจุบันที่คนพิษณุโลกน่าจะรู้จักกันดีคือ ‘น้าอ้อยห์ สหายโฟล์ค’ เป็นบทเพลงที่มีอายุกว่า 14 ปี นับจากการอัพโหลดลง YouTube เมื่อวันที่...

เรื่อง: ปรัชญา ไชยแก้ว จากข่าวสั้นเมื่อวันที่ 26 ส.ค. เมื่อคน ‘แม่ฮ่องสอน’ และ ‘ตราด’ อดดู ‘วิมานหนาม’ ประเทศไทยมี 76 จังหวัด ไม่มี ‘โรงหนัง’ ไปแล้ว...

เรื่องและภาพ: วิชชากร นวลฝั้น ซีรี่ย์ ‘จะได้ไหมขนส่งของคนต่างจังหวัด’ รายงานพิเศษ 3 ตอน โดย วิชชากร นวลฝั้น นักศึกษาฝึกงานสำนักข่าว Lanner ที่จะพาไปสำรวจตรวจขนส่งของคนต่างจังหวัดโดยเริ่มจากประวัติศาสตร์ขนส่งของจังหวัดเชียงใหม่ ไปจนถึงความหวังของขนส่งเอกชน จากเชียงใหม่ไปยังปลายทางความฝันที่จะมีขนส่งสาธารณะที่ดีในต่างจังหวัดที่ไม่ใช่กรุงเทพฯ จะได้ไหมขนส่งของคนต่างจังหวัด :...

ซีรี่ย์ ‘จะได้ไหมขนส่งของคนต่างจังหวัด’ รายงานพิเศษ 3 ตอน โดย วิชชากร นวลฝั้น นักศึกษาฝึกงานสำนักข่าว Lanner ที่จะพาไปสำรวจตรวจขนส่งของคนต่างจังหวัดโดยเริ่มจากประวัติศาสตร์ขนส่งของจังหวัดเชียงใหม่ ไปจนถึงความหวังของขนส่งเอกชน จากเชียงใหม่ไปยังปลายทางความฝันที่จะมีขนส่งสาธารณะที่ดีในต่างจังหวัดที่ไม่ใช่กรุงเทพฯ อ่าน จะได้ไหมขนส่งของคนต่างจังหวัด : ประวัติศาสตร์ขนส่งเชียงใหม่...

ซีรี่ย์ ‘จะได้ไหมขนส่งของคนต่างจังหวัด’ รายงานพิเศษ 3 ตอน โดย วิชชากร นวลฝั้น นักศึกษาฝึกงานสำนักข่าว Lanner ที่จะพาไปสำรวจตรวจขนส่งของคนต่างจังหวัดโดยเริ่มจากประวัติศาสตร์ขนส่งของจังหวัดเชียงใหม่ ไปจนถึงความหวังของขนส่งเอกชน จากเชียงใหม่ไปยังปลายทางความฝันที่จะมีขนส่งสาธารณะที่ดีในต่างจังหวัดที่ไม่ใช่กรุงเทพฯ จังหวัดเชียงใหม่ถือว่าเป็นจังหวัดที่มีการบริการรถขนส่งมาอย่างยาวนานและมีให้เลือกหลายประเภท บางรายขาดทุนสะสมจนไม่สามารถดำเนินกิจการต่อไปได้ บางรายดำเนินกิจการต่อมาได้แต่ไม่มีทุนมากพอที่จะพัฒนารถขนส่งที่ให้บริการ แทนที่จะเป็นบริการของรัฐที่ทำให้เป็นขนส่งสาธารณะเพื่อประชาชน แต่สำหรับเชียงใหม่แล้ว...

เชียงใหม่เป็นจังหวัดที่มีนักท่องเที่ยวเยอะเป็นอันดับต้น ๆ ของภาคเหนือ รวมถึงยังเป็นจังหวัดที่มีชื่อเสียงในด้านขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรมอันสวยงาม การแสดงศิลปะ และงานเทศกาลดนตรี ล้วนเป็นแลนมาร์คที่ขึ้นชื่อให้แก่นักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ให้หลั่งไหลเข้าสู่เชียงใหม่ ถึงแม้จะมีนักท่องเที่ยวมากมายสัญจรอยู่ทั่วมุมเมือง แต่ระบบขนส่งมวลชนในจังหวัดเชียงใหม่ ก็ไม่สามารถตอบสนองความต้องการของประชาชนได้ ผลักให้ประชาชนต้องมีรถส่วนตัวเพื่อใช้ในการเดินทาง และการใช้รถส่วนตัวนี้เอง ที่กลายเป็นสาเหตุที่เอื้อต่อปัญหาอื่น ๆ ที่ทะยอยตามกันมา แม้จะมีความพยายามของประชาชนในการส่งเสียงให้เกิดระบบขนส่งสาธารณะมาแล้วหลายครั้ง...

สืบเนื่องจากการปิดตัวลงของสถานีขนส่งจังหวัดลำพูน ซึ่งเป็นสถานีขนส่งผู้โดยสารเอกชน ที่เปิดดำเนินการมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2528 กรณีดังกล่าวทำให้จังหวัดลำพูนไม่มีสถานีขนส่งผู้โดยสารและรถโดยสารประจำทาง ไม่มีสถานที่จอดรถรับ-ส่งผู้โดยสาร ตั้งแต่วันที่ 6 มกราคม 2567 เป็นต้นมา แม้ว่าในความเป็นจริงสถานีขนส่งดังกล่าวจะตั้งอยู่โดยไม่ได้ถูกใช้งานเท่าที่ควร แต่การปิดตัวลงก็อาจส่งผลกระทบความเดือนร้อนในการเดินทางของผู้คนทั้งในและนอกพื้นที่อย่างเป็นรูปธรรมมากขึ้น 3 กุมภาพันธ์ 2567 ที่ผ่านมา...

“คงไม่ใช่ทุกคนจะมีกำลังมากพอในการซื้อยานพาหนะส่วนตัว เพื่อให้เกิดความสะดวกสบายเวลาการเดินทาง” ความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวซ้ำไปซ้ำมาของผู้เขียนขณะมองเห็นผู้คนนั่งรอรถโดยสารขณะที่อากาศร้อนอบอ้าวในช่วงของวันในอำเภอสันกำแพง ทั้งอดคิดไม่ได้ว่าถ้าเชียงใหม่เข้าสู่ ‘ฤดูฝุ่น’ แล้วจะเป็นยังไง? “ชีวิตประจำวันของผู้คนปฏิเสธไม่ได้เลยว่า มีความจำเป็นต้องใช้ยานพาหะนะเพื่อการเดินทางออกไปใช้ชีวิตตามจุดมุ่งหมายที่แตกต่างกันออกไป ไปทำงาน ศึกษาเล่าเรียน หรือธุระอื่น ๆ” สำหรับคนที่ไม่มีกำลังมากพอคงจะไม่มีทางเลือกมากนัก และปฏิเสธไม่ได้ที่จะต้องเลือกใช้บริการขนส่งสาธารณะ แต่ด้วยความไม่เอื้ออำนวยที่มากพอของการจัดบริการขนส่งสาธารณะ จึงทำให้ต่างคนต่างซื้อรถส่วนตัวมาใช้มากขึ้น จนกลายเป็นความปกติที่ใครต่อใครก็มีรถส่วนตัวกันทั้งนั้น นี่อาจจะเป็นวิธีคิดที่เหมารวมรวบรัดไปหน่อย ที่อาจจะทำให้ความไม่ปกติคือการใช้บริการขนส่งสาธารณะ ปัจจุบันหมอกควันที่มีค่าฝุ่นละอองในอากาศหนาแน่น...

ระบบขนส่งสาธารณะที่ไม่เพียงพอในจังหวัดเชียงใหม่ เป็นประเด็นปัญหาที่ถูกพูดถึงอยู่ทุกวาระ ในสถานการณ์ปัจจุบันยิ่งต้องให้ความสนใจอย่างมาก เนื่องจากจำนวนของประชากร นักท่องเที่ยวและนักศึกษาที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งตามมาด้วยผลกระทบด้านการจราจรติดขัด มลภาวะทางอากาศ รวมไปถึงอุบัติเหตุ ล้วนส่งผลต่อคุณภาพชีวิตพื้นฐานที่มนุษย์พึงได้รับ ดังนั้นการพัฒนาระบบรถสาธารณะเป็นสิ่งที่สำคัญที่มองข้ามไม่ได้ วิชญ์รัตน์ สร้อยฉวี นักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (มช.) ได้ออกมาแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับประเด็นดังกล่าวว่า เชียงใหม่เป็นเมืองใหญ่อันดับ 2 ของประเทศไทย...

เรื่อง: วิชชากร นวลฝั้น เมื่อเข้าสู่การเปิดภาคเรียนการศึกษาของชั้นมัธยมศึกษา เด็กนักเรียนส่วนใหญ่ค่อยๆ ปรับตัวเรื่องการเรียน จากระดับชั้นประถมศึกษาไปสู่ชั้นมัธยมต้น หรือบางคนก็จากมัธยมต้นไปสู่มัธยมปลาย  แต่ยังมีเด็กนักเรียนอีกจำนวนหนึ่งที่ยังต้องปรับตัวกับการเดินทางไปโรงเรียน ซึ่งมีระยะทางห่างไกลจากบ้านและจำเป็นต้องเดินทางด้วยขนส่งสาธารณะ โดยจะขอเน้นเฉพาะรถสองแถวคันสีขาว แม่แตง - เชียงใหม่ หรือที่คนเชียงใหม่เรียกว่า “รถขาว” และ “รถแม่แต๋ง” จากความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาที่เด็กนักเรียนโรงเรียนในตัวเมืองมักจะเข้าถึงโอกาสในการเรียน...

27 กรกฎาคม 2566 มีการแสดงสาธิตรถไฟฟ้าเชียงใหม่สายสีแดงผ่านการเดินด้วยการ Performance Art “รถไฟล่องหน” โดย จักรพันธ์ ศรีวิชัย ตั้งแต่เวลา 07.00-12.00 น.  Performance Art ในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือการตั้งคำถามต่อระบบขนส่งสาธารณะที่เคยจะเกิดขึ้นในจังหวัดเชียงใหม่อย่าง รถไฟฟ้า ที่มีการออกแบบจากระบบราชการส่วนกลางที่มองไม่เห็นคนในพื้นที่...