คำสำคัญ: เรื่องสั้น

เรื่องสั้น : นักปรัชญา 

Lanner เปิดพื้นที่ให้ทุกคนที่อยากสื่อสาร โดยความคิดเห็นไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ สามารถส่งมาได้ที่ lanner.editor@gmail.com เรื่อง : มะรอซาลี คาร์เดร์ ในเช้าที่สดใสดวงอาทิตย์สีส้มส่งยิ้มอันอบอุ่นทักทายกับชาวบ้านมะโหรงแห่งนี้ที่กำลังเริ่มต้นชีวิตในวันใหม่  มะลี เปาะเนกำลังสาวท้าวก้าวขายาวๆโย่งเย่งของเขา มือเขาหิ้วกระสอบปุ๋ยเคมีใบใหญ่ ค่อยๆเดินลัดเลาะไปตามแนวพงหญ้าคา ข้ามห้วยด้วยสะพานท่อนไม้เก่าแก่ขนาดเขื่องกว่าเสาโรมันทั่วไป ห้วยที่ครึ้มไปด้วยต้นสาคู เตยหอม ต้นบอน ผ่านป่าละเมาะรกรุงรังหายเข้าใต้ร่มครึ้มหนาแน่นของแมกไม้ใบยางพาราสีเขียวสดชุ่มไปด้วยเม็ดน้ำค้างที่สะท้อนแสงส้มทองระยิบระยับงามตาจากรอยยิ้มของดวงอาทิตย์โดยมีฉากหลังเป็นภูเขาหินปูนลูกโดดเดียวดายทมึนตึงลักษณะรูปทรงโค้งมนของภูเขาคล้ายดวงจันทร์เสี้ยว เสรีชนแทบถิ่นนี้เรียกขานว่าเขาบุหลัน(ดวงจันทร์)...

แววตาอันเวิ้งวาย

ผู้เขียน: สันติสุข กาญจนประกร “คุณคะ ถ้าเราเจอกันอีก คุณจะจำฉันได้ไหมคะ” 1. ก้อนเนื้อชราคะเนอายุเจ็ดสิบในอก สมถวิล โลดเริงราวหญิงสาวเมื่อสบแววตาเด็กชายวัยห้าขวบคนนั้น หล่อนจ่อมบนม้านั่งสวนสาธารณะอำเภอสันกำแพงจังหวัดเชียงใหม่ทางรัฐจัดไว้ให้คนทุกชนชั้นใช้เป็นสิ่งใหม่ของประเทศผลิตผล การกระจายอำนาจและงบประมาณ ความจริงยังมีห้องสมุด ศูนย์ฟิตเนส โรงเรียนนานาชาติ และอีกนานัปการที่เป็นสวัสดิการฟรี             มือเหี่ยวตกกระใกล้เคียงใบน้ำตาลแห้งกรอบปลิดขั้วคิดถึงต้นตื่นเต้นจนสั่นระทก ลมพัดแดดเช้าหอมอาบละมุนเคล้าคละความหนาวของต้นเดือนธันวาคมชวนสุนทรีย์อารมณ์             “คุณคะ ถ้าเราเจอกันอีก...